mardi 23 octobre 2012

Dakshinkali.

Tiu templeto piede de akvofalo estas ege vizitata dum la tago de Astami. Tiam, en longaj vicoj da aŭtoj kaj motorcikloj, la pilgrimantoj surveturas la arbarkovritan monteton por partopreni la buĉoferon al la sangavida diino Kalio.

Ce petit temple situé au pied d'une petite chute d'eau est très fréquenté le jour d'Astami. Ce jour là, les files de voitures et de motos font l'ascension de la petite montagne boisée pour le sacrifice à la déesse Kali, la sanguinaire.

Vendistinoj de floraj kolĉenoj survoje al la templo de la diino Kalio.
Marchandes de guirlandes de fleurs sur le chemin vers le temple de la déesse Kali.

Oni vendas tie grajnojn…
On y vend aussi des grains...

…fruktojn, buĉotajn bestojn…
... des fruits, des animaux à sacrifier...

…kaj ankaŭ kolororaĵojn.
...mais aussi des couleurs.

Ĉar se fruktoj, floroj, buteroj kaj incenso estas tie oferdonataj, ankaŭ la gorĝon de virkokoj kaj virkaproj por la diino oni tranĉas (inaj bestoj neniam estas mortigitaj en Nepalo). Trosentemuloj sin detenu ! Sed, diris Narendra, neniu ajn dio aŭ diino petis tion !  

Car si on lui offre des fruits, des fleurs, du beurre et de l’encens, on y égorge également des coqs et des boucs (les femelles d'animaux ne sont jamais tuées au Népal). Âmes sensibles s'abstenir ! Et comme nous a dit Narendra, jamais aucun dieu ou déesse n'a demandé çà !

La buĉejo antaŭ la diino.
Le lieu de sacrifice devant la déesse.

Buĉitaj bestoj estas dispecigitaj.
Les animaux sacrifiés sont dépecés.

Tamen, kia etoso ! Tintadas sonoriletoj, aŭdiĝas ĉantadoj kaj mantroj, ĉie sangaj kaj incensaj odoroj, koloroj, ridetoj…

Néanmoins, l'ambiance est garantie, avec le tintement des cloches, les chants et mantras, l'odeur du sang et de l’encens, les couleurs, les sourires...

Incenso kaj buterlampoj estas oferataj de pilgrimantoj.
Encens et mèches de beurre enflammées sont offerts par le pélerins.

Laŭ la vojo al la buĉejo, la kamparanoj vendas fruktojn, florgirlandojn kaj koloritajn spicojn al la pilgrimantoj. Ĉi tie, la plej antikva tradicio najbaras la plej modernan teknologion. Stratbuboj ĉifone vestitaj havas sian poŝtelefonon kun aŭskultiloj.

Le long du chemin vers le lieu de sacrifice, les paysans des environs proposent des fruits, des couronnes de fleurs et des épices colorées aux pèlerins. Ici, la tradition la plus ancienne côtoie la technologie la plus moderne. Des enfants en loques ont leur téléphone portable avec écouteur...

La 21a jarcento meze de miljaraj tradicioj.
Le 21ème siècle au milieu des traditions millénaires...

Juna stratvendisto alparolis min. Li nomiĝas Hari kaj laŭdire estas studento. Ĉar mi ne konsentis aĉeti liajn nepalajn pendserurojn sen la konsiloj de Rajani, mi proponis, ke li provu kun iu alia. Sed tute ĝuste li respondis, ke ni estas la nuraj turistoj de la ĉi-tiea homamaso. Fine ni tamen sukcese negocis, dank’al la spertaj marĉandadoj de Rajani. 

Un jeune vendeur ambulant m'aborde. Il s'appelle Hari et me dit qu'il est toujours étudiant. Comme je ne voulais pas lui acheter ses cadenas népalais sans les conseils de Rajani, je lui dis d'aller aborder quelqu'un d'autre. Mais à juste titre il me répond que nous sommes les seuls touristes de toute la foule. Nous ferons finalement affaire, grâce aux marchandages experts de Rajani.

Marĉandado inter Hari kaj Rajani.
Scéance de marchandage entre Hari et Rajani.




Aucun commentaire:

Enregistrer un commentaire